لبخند از دل خاطرات با کارت‌های تبریک فرزندان

به گزارش نوید شاهد فارس، شهيد «هوشنگ رستمی» چهارم خرداد سال 1319 در خرم‌آباد لرستان دیده به جهان گشود. 7 ساله بود که راهی مدرسه شد. تحصيلات خود را تا مقطع لیسانس در رشته علوم و فنون نظامی گذراند. اردیبهشت سال 1344 به استخدام ارتش درآمد. پس از سپری نمودن دوره‌های آموزشی، داوطلبانه به تيپ 55 هوابرد شيراز منتقل شد. سال 1357 با شروع درگیری در کردستان خود را به جبهه غرب رساند و تا پایان جنگ حضور مستمر در جبهه داشت. وی سرانجام پس از سال‌ها مجاهدت 20 آذر سال 1369 در حین پاکسازی ميدان مين بر اثر انفجار مين به شهادت رسید. پیکر پاکش در بهشت رضا خرم آباد به خاک سپرده شد.

قسمت «48» خاطره خودنوشت شهید «هوشنگ رستمی» :

شب دوازدهم فروردین سال 1360 که خاطرات را در اين دفتر يادداشت می‌کردم، چشمم به کارت تبريک‌های فرزندانم افتاد که در لابه لای دفتر خاطراتم قرار داشتند خود به خود خنده‌ام گرفته بود، کارت‌ها را به سليقه خودش انتخاب کرده بود و مقداری نقاشی و جوک و جدول و نوشته‌های ديگر برايم فرستاده بود.

دو روز پيشتر من با بچه‌ها در ملاير تماس گرفته بودم، صداها و صحبت‌های آن‌ها گويی هنوز در گوشم طنين دارد.

همه من را به بردباری در سختی يا تحمل و مقاومت نامم می‌بردند، ولی از روزی که با بچه‌ها صحبت کرده‌ام و صدايشان را شنيده‌ام، احساس دلتنگی می‌کنم و احساس می‌کنم که ديگر طاقت ندارم.

نمی‌دانم اين چه رمزی است که بی طاقت شده‌ام، بچه‌ها يک ساعت روز از جلو چشمم دور نمی‌شوند، همه افسران در اين مدت 6 ماه به مرخصی رفته‌اند، ولی من به علت احساس مسئوليت و موقعيت گروهان و نداشتن کمکی نتوانستم که به مرخصی بروم.

البته اگر می‌خواستم که می‌رفتم، ولی خودم قبول نکردم زيرا دلايل زيادی برای اين کار داشتم، قرار است به زودی ما را عوض کنند، هر چه قدر زمان تعويض ما نزديک می‌شود، طاقت بچه‌ها کمتر می‌شود، اميدوارم که تا 25 فروردين ماه 1360 که شش ماه تمام می‌شود عوض شده باشيم.

انتهای متن/