شبحی در تاریکی شب
به گزارش نوید شاهد فارس، شهيد «هوشنگ رستمی» چهارم خرداد سال 1319 در خرم‌آباد لرستان دیده به جهان گشود. 7 ساله بود که راهی مدرسه شد. تحصيلات خود را تا مقطع لیسانس در رشته علوم و فنون نظامی گذراند. اردیبهشت سال 1344 به استخدام ارتش درآمد. پس از سپری نمودن دوره‌های آموزشی، داوطلبانه به تيپ 55 هوابرد شيراز منتقل شد. سال 1357 با شروع درگیری در کردستان خود را به جبهه غرب رساند و تا پایان جنگ حضور مستمر در جبهه داشت. وی سرانجام پس از سال‌ها مجاهدت 20 آذر سال 1369 در حین پاکسازی ميدان مين بر اثر انفجار مين به شهادت رسید. پیکر پاکش در بهشت رضا خرم آباد به خاک سپرده شد.
بیشتر بخوانید: خبری ناگوار برای سربازان / قسمت «52»
قسمت «51» خاطره خودنوشت شهید «هوشنگ رستمی» :
شب چهاردهم فروردین در پايگاه به علت تاريکی شب منورهايی روشن می‌شد و اطراف پايگاه‌ها را روشن می‌ساخت.
روز چهاردهم فروردین سال 1360
روز چهاردهم مانند روزهای خوب، روزی آفتابی در هوايی مطبوع بود؛ سربازان هر کدام به کارهای خود از قبيل شستشو و نظافت، آوردن هيزم مشغول بودند و حادثه‌ای که قابل توجه باشد، رخ نداد.
ستوان ده بزرگی برای ديدن من آمده بود، چون از عيد به اين ور همديگر را نديده بودیم، از او با چای پذيرايی شد چيز ديگری وجود نبود.
شب پانزدهم فروردین سال 1360 شبی پر ستاره و مناسب، ولی هوا تاريک بود؛ دستورات هشدار دهنده‌ای با توجه به دستور فرمانده گردان برای آمادگی هر چه بيشتر سربازان داده شد.
آن شب يک سرباز شبح سياهی در پشت سيم خاردار ديده بود و برايش هم تيراندازی کرده بود، آن شب 2 گلوله منور تيراندازی شد و جناح شرقی و غربی پايگاه را روشن ساختم؛ البته با قبضه‌های خمپاره اندازه 81 در پايگاه خودم، کسی جز خودم کار نمی‌کرد، تمام خدمه تامپلاها را به تپه بالا داده بودم و از خدمه آن‌ها کسی پيش خودم نبود، بنابراين در کليه ساعات فقط خودم با 81 ها کار می‌کردم، بعد از روشنايی کافی چيزی مشاهده نشد و آن شب هم گذشت.
انتهای متن/
