«سرباز بی‌ادعای انقلاب»
به گزارش نوید شاهد البرز؛ شهید «محمد امامی» در سال ۱۳۴۳ در خانواده‌ای متدین و فرهنگ‌دوست در اشتهارد چشم به جهان گشود. تحصیلات خود را تا مقطع دوم راهنمایی ادامه داد، اما با اوج‌گیری مبارزات انقلابی، همراه دیگر جوانان و نوجوانان میهن‌پرست، به صفوف مبارزان پیوست. او در تظاهرات و راهپیمایی‌های مردمی علیه رژیم طاغوت حضوری فعال داشت و همواره در کنار خانواده و پدر معلم خود، در مساجد و مجالس مذهبی حاضر می‌شد.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، محمد از نخستین کسانی بود که به بسیج اشتهارد پیوست و با تشکیل هسته‌های مقاومت مردمی، به فرمان امام خمینی (ره) لبیک گفت. فعالیت‌های او در بسیج، از گشت‌های شبانه و حراست از شهر تا مأموریت‌های ویژه علیه اشرار و گروهک‌های ضد انقلاب گسترده بود. عشق او به انقلاب و امام، روحیه‌ای انقلابی و بی‌باک در او ایجاد کرده بود.
با آغاز جنگ تحمیلی، محمد امامی داوطلبانه به جبهه‌های نبرد اعزام شد و در کنار رزمندگان اسلام به دفاع از میهن پرداخت. در جبهه‌های ایلام، با وجود مجروحیت و موج‌گرفتگی، روحیه‌اش تضعیف نشد و پس از بهبودی نسبی، بار دیگر در سال ۱۳۶۲ به عنوان سرباز ارتش از لشکر ۲۱ حمزه عازم جبهه شد.
اخلاق نیکو، روحیه شاداب و ایمان راسخ او، الگویی برای همرزمانش بود. همواره از اطاعت از امام و شجاعت در برابر دشمنان سخن می‌گفت و در تقویت روحیه رزمندگان تلاش می‌کرد. سرانجام در عملیات خیبر، در تاریخ ۱۸ اسفند ۱۳۶۲، هنگام نبرد در جزیره مجنون، بر اثر اصابت ترکش به سر و صورت، به فیض شهادت نائل آمد. پیکر پاک این شهید بزرگوار در زادگاهش اشتهارد به خاک سپرده شد.
آری، محمد امامی رفت... اما نه برای مردن، که برای همیشه ماندن! او امروز در دل خاک نیست، که بر بلندای تاریخ ایستاده است. هر ترکش دشمن که بر پیکرش نشست، گویی ستاره‌ای بر سینه‌ی ملت کوبید که راهش را ادامه دهند. اینک اشتهارد به او می‌بالد و شلمچه به یادش می‌سوزد...
یاد و نام شهید محمد امامی، همچون دیگر شهیدان انقلاب اسلامی، جاودانه و راهش پررهرو باد.
انتهای پیام/
