خدایا مرا شهيد بميران
چهارشنبه, ۲۶ مهر ۱۳۹۶ ساعت ۱۸:۳۸
حبیب در تابستانهای داغ همرزم پدر پيرش بود و در سنگر مزرعه، جهادي عاشقانه داشت ...
دوران کودکی را نيز همانند ساير برادران در يک خانواده مستضعف گذراند در شش سالگی روانه مدرسه شد و دوران ابتدایی را در مدرسه مهرنجان به پايان رساند. پس از دوران ابتدائی روانه مدرسه راهنمايي گرديد و پس از پايان کلاس دوم راهنمايي به علت فقر مادی از ادامه تحصیل باز ماند. پس از پیروزی انقلاب و آغاز جنگ تحمیلی از طریق بسیج به جبهه اعزام شد
حبیب در تابستانهای داغ همرزم پدر پيرش بود و در سنگر مزرعه جهادي عاشقانه داشت و آنچنان کوششي داشت که فعاليتش زبان زد عام و خاص بود و در سنگر مبارزه با شرک و طاغوت آنچه در توانش بود دليرانه حمله مي برد و اميدش بر اين بود که روزي اين حرکت اوج گيرد و قدرت محرکه شيطاني آمريکا و جنايتکاران چون صدام از صفحه روزگار محو شوند و مستضعفين حاکم بر حق زمين گردند
شهيد حبيب اله نجاتی در یکی از وصیت نامه هایش می نویسد:
... براساس رسالت و مسئوليتی که حس نمودم و در راه الله و برای پاسداری از انقلاب کبير اسلامی که خونبهای چندی هزار شهيد و مجروح است به طور داوطلبانه روانه جبهه شدم و از خداوند جبار خواستم که مرا شهيد بميران تا شايد با ايثار نمودن خون ناچيز خودم قسمتي از دين خود را ادعا نموده باشم ...
مدت يک سال که در بسيج بود دوبار به جبهه حق عليه باطل شتافت و در نوبت دوم با عشق و علاقه با خدای خود عاشقانه به ديدار سرورش و معلم مکتبش حسين شتافت و سرانجام در بیست و ششم مهر ماه 1361 در جبهه کوشک به شهادت رسید. روحش شاد.
انتهای متن/
منبع: پرونده فرهنگی، مرکز اسناد ایثارگران فارس
نظر شما
