تاملی در نامه شهید عليرضا ثابت

خدمت خانواده عزيزم سلام عرض مي کنم اميدوارم که حالتان خوب باشد و هيچ کسالتي نداشته باشيد و هميشه شاد و خرم باشي و اميدوارم که سلام مرا از کوههاي سر به فلک کشيده کردستان به ما مي رسد مورد خوشحالي شما قرار گيرد.
 مادرجان روزي که من عازم جبهه شدم در بسيج منتظر شما بودم ولي هر چه نگاه کردم کسي نديديم اين حرف به خاطر اين مي گويم که مي خواستم يک بار ديگر صورت نازنين شما را ببينم ولي افسوس که اين آرزوي به دلم ماند.
 مادرجان اشکال ندارد چون من تنها سلامتي شما را مي خواهم اگر به شما خوش بگذرد مثل اين است که به من خوش گذشته است .

 امروز چهارشنبه بعد از دو روز مسافرت به کردستان رسيديم چون هنگامي که از کازرون اعزام شديم ما را به مقر صاحب الزمان عجل الله تعالي شريف شيراز بردند و بعد از دو روز به کردستان رسيديم البته در خود کردستان نيستيم بلکه در يکي از شهرهاي آن هستم به نام بوکان.

 اينجا آب و هوا خيلي خوب است و عده اي زيادي از بچه هاي کازرون در کنار ما هستند خلاصه هيچ جاي نگراني نيست به جز دوري شما عزيزان چون اتوبوس که ما را آورده بود مي خواست به شيراز بيايد گفتم بگذار نامه اي برايت بنويسم که نگران حال من نباشيد و چون هنوز ما را تقسيم نکردند هنوز آدرس دقيق من معلوم نيست در نامه بعدي حتما آدرس دقيق را خواهم داد و فقط خواهش مي کنم جواب نامه ندهيد چون هنوز آدرس ما معلوم نيست . ان شاء الله در نامه بعدي حتما آدرس را خواهم نوشت مثل اينکه سر شما را درد آوردم اميدوارم که مرا ببخشيد و در پايان سلام تمام اهل منزل مخصوصا پدر و خواهرم و فريده خانم و تمام آشنايان را برسان به اميد پيروزي رزمندگان اسلام در جبهه حق بر عليه باطل ، مادرجان نگران حال من نباش چون هيچ نگراني در بين نيست .

عليرضا ثابت در مورخه 14/6/1363 . والسلام