از حجله عروسی تا بستر شهادت + دستخط شهید

از خانه و کاشانه ، دل کندند . نام و نان را رها کردند ، عاشق لقاء الله بودند . و حسين (علیه السلام) را در جبهه ها ياد مي کردند . و در شب حمله ، نماز شب مي خواندند ، و قبل از شروع عمليات ، دعاي کميل و  توسل و در جبهه ها و لشکرها خدا را مي ديدند و فرماندهي مهدي را شاهد بودند و دعاي يک امت را بدرقه راه داشتند . و دست خدا به همراهشان بود . و نظر امام زمان به آنان بود اگر مي رفتند دلشان خوش بود که امام هست اگر تير و ترکش مي خوردند دعا به جان امام مي کردند . اگر در جبهه بودند . در نامه پدر و مادر را به مقاومت دعوت مي کردند . و برادر و خواهر را به حمايت از روحانيت و ملت را به اطاعت از امام اگر روي تخت بيمارستان بودند غصه مي خوردند که چرا شهيد نشدند . و آرزو داشتند که خوب شوند و دوباره به جبهه برگردند. اگر حمله تمام مي شد و به خانه و شهر بر مي گشتند ، براي نوبت بعدي اعزام به جبهه ، لحظه شماري مي کردند . آيا ميداني اينان چه کساني هستند ؟ اينان که در کردستان و گنبد با ضد انقلاب جنگيدند و در پاوه سرشان بريده شد و در جبهه هاي غرب و جنوب ، جان باختند و حماسه آفريدند و در تهران و شهرهاي ديگر ، در خيابانها و کوچه ها و خانه ها ترور شدند و ... در عين حال ، صحنه را براي ضد انقلاب خالي نگذاشتند .