برای شهادت خودسازی کنید

به گزارش نوید شاهد فارس، شهيد "حبيب الله نجاتی" نهم آذر ماه 1342 در خانواده ای عشاير و مستضعف دیده به جهان گشود. 7 ساله بود که راهی مدرسه شد و دوران ابتدايی را در مدرسه مهرنجان به پايان رساند. سال دوم راهنمایی به علت فقر مالی ترک تحصیل کرد و به کمک پدر در کشاورزی شتافت. پس از چندی به بسیج نورآباد پیوست. باآغاز جنگ تحمیلی به جبهه رفت.

وی سرانجام 26 مهر ماه 1361 بر روي ريگزارهای جبهه کوشک به شهادت رسید.

بسم الله الرحمن الرحيم / انا لله و انا اليه راجعون بدرستی که ما از خدائيم و بازگشت ما به سوي اوست. " و لا تحسبن الذين قتلوا في سبيل اله امواتا بل احياء عند ربهم يرزقون ." هرگز مپنداريد آنهايی که در راه خدا کشته مي شوند مرده اند بلکه زنده اند و نزد خداي خود روزي مي خوردند. اينجانب حبيب اله نجاتي در تاريخ 27تیر ماه 1361 بر اثر آن عشق و شوقي که از جنگيدن داشتم روانه جبهه شدم ولي اين اولين بار من نبود که روانه جبهه مي شدم. قبلا هم در حمله فتح المبين شرکت کرده بودم.

ولي آن بار چون سعادت شهادت در من پيدا نبود شهيد نشدم و فهميدم که من هنوز خود را نساخته ام که شهيد شوم ولي اين بار با دعا و نيايش زياد از خدا خواسته ام که من را در راه خودش شهيد کند و چون براساس رسالت و مسئوليتی که حس نمودم و در راه اله و برای پاسداری از انقلاب کبير اسلامی که خونبهاي چندين هزار شهيد و مجروح است به طور داوطلبانه روانه جبهه شدم و از خداوند جبار خواستم که مرا شهيد بميران تا شايد با ايثار نمودن خون ناچيز خودم قسمتي از دين خود را ادعا نموده باشم و يک کمک ناچيزي به اسلام نموده باشم چون انسان موجودي است درگير و هرگز زندگيش خالي از مبارزه نبوده و نيست و طبيعت و شخصيت بسياري هم در خودش نشان داده اند .

قسمتي از وصيتنامه در رابطه با خانواده ؛ اي پدرم و مادرم سلام و درود بر شما که با زحمات خود توانستي يک چنين فرزندي داشته باشيد زيرا براي شما افتخار آفريد و توانستيد امانتي را که خدا به شما داده بود و به نحو احسن از شما بگيرد از اينکه نتوانسته ام حق ها و زحمات شما را ادا کنم خيلي معذرت مي خواهم و از شما تشکر مي کنم. مرا ببخشيد و اگر شهيد شدم برايم ناراحت نباشيد و لباس سياه برايم نپوشيد. شما را به خدا قسم مي دهم در تشييع جنازه من گريه نکنيد تا برادراني که قدم رنجه نموده اند و براي شرکت در تشییع آمده اند از صبر شما لذت ببرند. تمام اهل خانواده را به خداي بزرگ مي سپارم و از خدا مي خواهم که خانواده ما را در راه خودش هميشه هدايت نمايد تمام قومان و خويشان را سلام مي رسانم . والسلام حبيب اله نجاتي 

انتهای متن/

منبع: پرونده فرهنگی، مرکز اسناد ایثارگران فارس