چه افتخارى بالاتر از شهادت
به گزارش نوید شاهد فارس، شهيد "رستم گوشه نشين" یکم مرداد ماه 1349 در شيراز دیده به جهان گشود. پدرش کارگر بنا و مادرش خانه دار بود. 7 ساله بود که راهی مدرسه شد. پس از آغاز جنگ تحمیلی دانش آموز بود که از طریق بسیج راهی جبهه شد. وی سرانجام 21 بهمن ماه 1364 در اروندرود آبادان با اصابت ترکش به سر به شهادت رسید. پیکر پاکش پس از تشییع در گلزار شهدای شیراز به خاک سپرده شد.
متن وصیت نامه:
بسمه تعالى إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الَّذينَ يُقاتِلونَ في سَبيلِهِ صَفًّا كَأَنَّهُم بُنيانٌ مَرصوصٌ بدرستی كه خداوند دوست ميدارد كسانى را كه در راهش چون دژى محكم صف بستند و پيكار مى كنند. به نام خدا به نام او كه همه چيزم اوست، زندگيم اوست و زنده به اويم، بودنم از اوست، رفتنم از اوست، جانم اوست، يادم اوست، معبودم اوست، اميدم اوست، اى همه چيزم به ياد تو هستم.
هدفم از رفتن به جبهه
اينجانب هدفم از رفتن به جبهه اين بوده است كه اولا خدمتى به اسلام و بعد به فرموده امام خود لبيك گويم كه مى فرمايد مسئله اصلى جنگ است و من هم تمام مسائل و مشكلات را زير پا گذاشته ام ان شاء الله كه خدا اين بنده حقير را ببخشد و بيامرزد.
شما اى خواهران و برادران مسلمان پيامم به عنوان يك شهيد اين است كه قدر اين نعمت الهى را بدانيد (يعنى امام عزيزمان) و همه گوش به فرمان اين بزرگوار باشيد كه در راه راست حركت كنيد و از خون شهيدانى كه هدفشان پيروزى اسلام بوده دفاع كنيد.
سفیدی پرونده اعمال
درباره خودم برادران و خواهران اين دنيا، دنياى آزمايش است و همه ميدانيم كه هيچكدام ماندگار نيستيم و همگى خواهيم رفت فقط مواظب باشيم پرونده ما سفيد باشد و بارى سفيد و پرونده كامل و با معدل 20 براى خودمان آماده كرده باشيم.
چه افتخارى بالاتر از شهادت
و اما مادر و برادرم و خواهرانم: مادرجان، خوشا به حالت كه چنين فرزندى در راه اسلام تربيت كردى و تو بودى كه هميشه افتخار می كردى كه فرزندت در جبهه هست پس حالا هم افتخار كن كه فرزندت در راه اسلام به شهادت رسيده و چه افتخارى بالاتر و از شما می خواهم كه حلالم كنى.
تربیت فرزندان اسلامی
خواهرانم: مرا حلال كنيد كه ممكن است در كوچكى شما را اذيت كرده باشم. خب نادان بودم مرا به بزرگوارى خودتان ببخشيد و همه گوش به فرمان امام باشيد و فرزندانتان را در راه اسلام تربيت كنيد و آن خواهر كوچكم را هم بزرگ كنيد و با حجاب بار آورديد.
برادرم، برادر كوچكم ان شاءالله كه بزرگ شود و می خواهم كه در لباس پاسدارى به اسلام خدمت كند و اما مادرم به خواهرانم بگو كه در مجلس ختم من هم كه شده خيلى آرام باشند و با مخارجى كم برگزار نمائيد. سعى كنيد پيش همه كس گريه نكنيد و فقط به ياد خداوند متعال باشيد. در پايان از تمام برادران و خواهرانم ميخواهم كه مرا ببخشند و شما بچه هاى گروه مقاومت مسجد ابوالفضل در مسجد باشيد مسجدها را خالى نگذاريد و آقاى سرحدى و بچه هاى ديگر حق به گردن من دارند حلالم كنيد.
والسلام 12 شهریور 1364
انتهای متن/
منبع: پرونده فرهنگی، مرکز اسناد ایثارگران فارس
