برای گمنامی آمده‌ام!
يکشنبه, ۱۷ اسفند ۱۳۹۹ ساعت ۱۳:۱۰
نوید شاهد - «مدتی از آشنایی من با ابوالفضل گذشته بود که از او پرسیدم: چطور شد به ایرانشهر آمدی؟ گفت: من برای گمنامی آمده‌ام ...» آنچه می‌خوانید بخشی از خاطرات شهید "ابوالفضل خوئینی" است که تقدیم حضورتان میشود.
به گزارش نوید شاهد استان قزوین، شهید ابوالفضل خوئینی، هشتم آذر ۱۳۳۳ در شهر قزوین به دنیا آمد، پدرش رضا، فروشنده بود و مادرش زهرا نام داشت تا پایان دوره متوسطه درس خواند و دیپلم گرفت. این شهید بزرگوار به عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت، بیست و هشتم دی ۱۳۵۹ در میمک توسط نیرو‌های عراقی بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید و مزار او در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.
برای گمنامی آمده‌ام!
امیر عبادی دوست شهید ابوالفضل خوئینی روایت می‌کند:
مدتی از آشنایی من با ابوالفضل گذشته بود که از او پرسیدم: چطور شد به ایرانشهر آمدی؟ گفت: من برای گمنامی آمده‌ام.
البته من بعد‌ها توسط دوستان ایشان مطلع شدم که ابوالفضل خوئینی ایرانشهر را به جهت اینکه سخت‌ترین مکان برای خدمت بود، انتخاب کرده بود؛ چرا که آن روز‌ها علاوه بر گرمای طاقت‌فرسای منطقه، درگیری‌های زیادی هم با عناصر ضد انقلاب رخ می‌داد که خدمت را برای ما که غیربومی بودیم، واقعا طاقت‌فرسا کردهبود.
کمک مالی و معنوی به محرومان
رضا خوئینی پدر شهید ابوالفضل خوئینی روایت می‌کند:
ابوالفضل پیش از شهادتش در سفر‌هایی که به سیستان و بلوچستان می‌رفت، بخشی از برنامه‌هایش کمک مالی و معنوی به محرومین آن مناطق بود و هرازگاهی هم جوانان محروم و نیازمند را به خانه می‌آورد و از آنان پذیرایی می‌کرد.
این افراد که به بودن با ابوالفضل عادت کرده و از کمک‌های او برخوردار بودند، تا سال‌ها پس از شهادت پسرم به خانه ما می‌آمدند و از مهربانی‌ها و کمک‌های انسان دوستانه او برایمان می‌گفتند و بسیار تاسف می‌خوردند که او دیگر در میان‌شان نیست.
منبع: کتاب خوئینی (مجموعه خاطرات یاران و همراهان شهید ابوالفضل خوئینی)
نظر شما
