پیکر مطهر شهدای کربلای 4 و ایثارگری مجتبی
به گزارش نوید شاهد فارس، شهید "مجتبی شيخی" 30 مرداد سال 1342 دیده به جهان گشود. 6 ساله بود که راهی مدرسه شد. دوران ابتدايی را در دبستان شهداد، راهنمايی را در مدرسه هوشيار گذراند. با آغاز تظاهرات مدرسه و درس را رها کرد و پا به پای اعضای خانواده خويش، دل به دريای خروشان انقلاب زد. با شروع جنگ تحميلی عراق عليه ايران سال 1359 عازم جبهه جنگ شد و پس از چندی به خیل سبزپوشان سپاه پاسداران پیوست.
او در عمليات های فتح المبين، بيت المقدس، والفجر 1 و 2، خيبر و بدر، والفجر 6 و 8، فتح فاو، عمليات کربلای 4، عمليات کربلای 5، عمليات کربلای 8، والفجر 10 با سمت و مسئولیت های مختلف شرکت کرد. سال 1362 ازدواج کرد که ثمره آن دو فرزند بود. وی سرانجام 19 اسفند ماه 1371 پس از سال ها جنگ و مبارزه، سکانداری و مسئوليت پذيری در حین ماموریت به شهادت رسید.
متن خاطره: پیکر مطهر شهدای کربلای 4 و ایثارگری مجتبی
یکی از همرزمان شهید "مجتبی شیخی" در خاطره ای می گوید: در طول مدتی که در خدمت مجتبی بودم، از انرژی بدنی بالایی برخوردار بود. خودش هم فرمانده بود و هم رزمنده در انجام امورات و کارها تا آنجا که می توانست خودش انجام می داد و خیلی پر جنب و جوش بود حتی باک بنزین قایق ها را خودش به تنهایی پر می کرد یا قایق هایی که ترکش می خورد و سوراخ می شد و یا موتور آن احتیاج به تعمیر پیدا می کرد سریعا خودش وارد می شد و مانند یک تعمیر کار با تجربه و حرفه ای مشکل قایق را برطرف می کرد تا دوباره بتوانیم از آن استفاده کنیم.
از خودش هیچ چیزی کم نمی گذاشت.
بعد از عملیات کربلای ۴ یک شب دیدم تنها در قایق پارو می زند و به طرف عراقی ها می رود او مرا ندید ولی من همانجا در اسکله منتظرش ماندم حس کنجکاویم گل کرده بود می خواستم ببینم چه در سر دارد، یکی دو ساعت طول کنید بعد که آمد با توجه به اینکه به منطقه عمومی و محور عملیاتی لشکر ۱۹فجر شناخت کافی داشت و توجیه شده بود تعدادی از پیکر مطهر شهدا را که در عملیات کربلای ۴ جا مانده بود سوار قایق کرده بود و به اسکله آورد.
انتهای متن/
منبع: کتاب مرجان دریایی
