مناجاتی از شهید حجت اله آذرپیکان

بسم الله الرحمن الرحيم
  الهي همانا که در دنيا گناهاني از مرا پوشانده اي و من از تو به آن نيازمندم که در آخرت گناهان مرا بپوشاني اکنون که گناهانم را بر هيچ يک از بندگان درستکارت آشکار نمي کني پس در روز رستاخيز در مقابل همه مردم رسوايم مساز خدايا من بنده اي هستم که از گناهاني که به سبب نبود شرم خويشتن از نظر تو  رو يا روي تو مرتکب شده ام کمک مي جويم و بخشايش تو را خواهانم . الهي دلي به من عنايت فرماي که اشتياق آن به تو او را نزديک گرداند و زباني که صدق آن به سوي تو بالا گيرد . و نظري که حقيقت آن او را به تو نزديک  گرداند . خدايا آن کسي که به تو شناخته گردد  ناشناس نباشد و آن کسي که به تو پناه آورد خار  نگردد و آن کس که به او روي داشته باشي با شما آزاد است . خدايا آن کس که راه تو پويد روشني يابد و آن کس که به تو پناه آورد پناه گيرد . خدايا من بنده ناتوان توام بنده اي گنهکار   که به تو روي آورده ام پس مرا از آن گروه قرار مده که روي آنان بر مي گرداني و بي خبري شان از بخشايش تو در پرده نگاهشان داشته است . خدايا بريدن از همه چيز و گرويدن به سوي تو نهايت آرزوي من است چنين انقطاعي به من عطا فرماي . والسلام.