وصيت نامه شهيد ذبيح الله پارسايي/عملیات کربلای 5
چهارشنبه, ۲۱ مهر ۱۳۹۵ ساعت ۱۷:۱۷
از شهادت برادرتان گريه و زاري نکنيد و خوشحال باشيد چون من هديه اي براي اين خانواده بيش نبوده ام و حالا خدا اين هديه را گرفته است...
تولد: 1346/6/5
شهادت : 23/10/1365
شهادت : 23/10/1365
بسم الله الرحمن الرحيم
وصيتنامه شهيد ذبيح الله پارسايي :
-خداوندا باقلبي سياه وکوله باري گناه به سوي تو روي آورده ام خداوندا مراببخش...
باسلام ودرود بيکران به يگانه پرچمدار اسلام و نائب بر حقش امام خميني ، وصيتنامه خود راشروع مي کنم :
من در تاريخ 18/04/1365 به خدمت مقدس سربازي آمدم و به عنوان يک سرباز از امت شهيد پرور ايران مي خواهم که، ادامه دهنده راه شهيدان باشند و نگذارند خون آنها پايمال شود و نگذارند اين سرزمين اسلامي به اشغال بعثيون کافر در آيد .
وصيت من به پدر ومادرعزيز:
پدر و مادر عزيزم من بسيار از شما تشکر مي کنم که با چه رنج و بي خوابي مرا بزرگ کرده ايد وبه اين جا رسانديد ولي پدر و مادر من هديه اي بيش براي شما نبوده ام و شما به خوبي از اين هديه نگهداري کرديد.
و اکنون در راه خدا اين هديه را داده ايد اصلاً ناراحت نباشيد چون من راهي را رفته ام که شهيدان ما رفته اند و اين شهيدان هم ادامه دهنده راه امام حسين (عليه السلام ) بوده اند فقط براي من گريه نکنيد و براي من لباس مشکي نپوشيد تا اينکه منافقان خيال کنند که خانواده اي با دادن فرزندش در راه خدا روحيه خودرا از دست مي دهد پدر و مادرعزيزم، من افتخار ميکنم که در اين راه رفته ام و در خانه در رختخواب نمرده ام که در آن دنياجلو امام حسين (عليه السلام )شرمنده باشم خدا به شما صبر دهد تا بتوانيد هر قدمي که بر مي داريد براي اسلام باشد.
اي برادر عزيزم بعد از شهادت برادرتان گريه و زاري نکنيد و خوشحال باشيد چون من هديه اي براي اين خانواده بيش نبوده ام و حالا خدا اين هديه را گرفته است گرچه شهادت برادرتان برايتان دشوار است اما صبور باشيد که خدا با صابران است ادامه دهند راه من باشيد و سنگر راخالي نگذاريد و در آخر ازتمام اقوام وخويشان مي خواهم که هربدي ازمن ديدند به بزرگواري خود شان ببخشند وبراي من ناراحت نباشند .
ولي پدر ومادر عزيزم به چه ز باني ا زشما تشکر کنم که مرا بازجر بزرگ کرديد شما از من نگهداري کرديد وموقعي که من بايد ازشما نگهداري کنم من رفتم خلاصه مراببخشيد ولي پدر عزيزم اگر تا اين اندازه که من پهلوي شما بودم اگر بدي يا نافرماني از من ديديد به بزرگواري خودت ببخش و مادر عزيزم از تو مي خواهم که مرا حلال کني و مادر عزيزم چونکه تو انتظار عروسي من را داشتي بعد از شهادت من به جاي عزاداري جشن بگيريد .
به اميد پيروز رزمندگان اسلام .
والسلام
مورخه 29/09/1365
ذبيح الله پارسايي .
منبع: مرکز اسناد ایثارگران فارس
نظر شما
