تاملی در زندگی شهيد عبدالمجيد بيعان

در هفت سالگي راهي مدرسه شد و در مدرسه حسام الدين ثبت نام کرد. با دلسوزي و زحمات مادر و سعي و تلاش خودش دوران دبستان را سپري کرد و در سال 1354 وارد مقطع راهنمايی شد و در مدرسه شهيد خديو مشغول به تحصيل شد .

 او سه ساله راهنمائي را بهتر از قبل گذراند. و در این سه ساله دوستان بسيار زيادی را جذب خود کرد و از مساعدت به هم کلاسي هايش دريغ نورزید . در سال 1357 راهي دبيرستان ابوالاسحاق شد.

عبدالمجید در حين تحصيل در محيط مدرسه به مبارزه عليه رژيم شاهنشاهی پرداخت. در تظاهراتها شرکت مي کرد و به دفعات توسط ماموران دستگير شد. ولي تا سر نگوني رژيم شاهنشاهي از پاي ننشست و به فعاليتهايش ادامه داد. در سال 1361 عبدالمجید با نمرات عالي و با معدلي بالا  از دبيرستان ابوالاسحاق در رشته علوم تجربي موفق به اخذ ديپلم شد.


 وي بسيار ورزش دوست بودند و در تيم فوتبال محله و مدرسه عضو بود. پس از ديپلم بلافاصله خود را به گروهان ژاندارمري جهت سربازي معرفي کرد . او در جواب دوستانش که مي گفتند براي کنکور ثبت نام کن مي گفت: من بايد از اين به بعد سرپرستي مادرم را به عهده بگيرم و تا رفتن به سربازي مي خواهم تا آنجا که مي توانم کار کنم.

 او روزها به کارگري و شبها در کارخانه گچ پزي مشغول به کار می شد و بخشي از درآمد خود را پس انداز مي کرد تا زماني که در خدمت سربازي است مادرش مشکلي نداشته باشد در سال 1363 جهت خدمت سربازي به مسجد سليمان رفت و در قسمت پدافند مشغول خدمت شد . پس از خدمت سربازي به خدمت احتياط در هوا برد شيراز اعلام مي شود و پس از آموزش کوتاه به کردستان به سردشت اعزام مي شود.

 عبدالمجید آخرين مرخصي که آمده بود مي گفت: نمي دانم چرا!.. فکر مي کنم که اين آخرين مرخصي مي باشد که آمده ام و فکر نمي کنم که ديگر برگردم و اگر شهيد شدم راه مرا ادامه بدهيد. وی سرانجام در 16 خرداد ماه 1364در درگيري با گروههای مزدور و منحرف منافقين در سردشت به ضربه گلوله  به شهادت رسيد .
منبع : پرونده فرهنگی مرکز اسناد ایثارگران فارس