جان نثاران وطن

به گزارش نوید شاهد فارس، شهيد "عبدالشهاب ميری" هشتم آبان ماه 1343 در احمدآباد واقع در شهر خون گرم آبادان در خانواده اي مؤمن و مذهبي از قشر متوسط جامعه ديده به جهان گشود. هفت ساله بود که راهی مدرسه شد. تحصیلات خود را تا پايان دوره راهنمايی گذراند. با آغاز جنگ تحمیلی همراه با  خانواده به شهرستان بوشهر رفت و در آنجا سکنی گزیدند.
18 ساله بود که عازم خدمت سربازی شد. او خدمت سربازي خود را در مناطق مختلف جنگي و مرزي با عنوان آر پي جي زن گذراند و خدمتش را به پايان رساند و نزد خانواده بازگشت.
 مدتی گذشت دلش آرام و قرار نداشت و قلبش برای جبهه می تپید. ولي اين بار پدر مخالفت کرد و او به هر صورت که بود دوباره رضايت پدر را جلب کرد و با خانواده خداحافظي کرد و راهي جبهه شد و از آنجا که خدمت سربازي را طي کرده بود و آر پي جي زن بود با همين مسئوليت دوباره در خط مقدم حضور يافت و عشق به شهادت سبب شد تا به آرزوي ديرينه خود برسد و سرانجام در 25 اسفند سال 1364 به شهادت رسید.

خاطره خودنوشت شهيد "عبدالشهاب ميری":
شهادت یاران
 حال خاطراتي از منطقه کردستان : در تاريخ 11 خرداد 1364 هنگامي که از پادگان سقز به مقصد بانه در حرکت بوديم در راه ماشين خودرو ارتشي که حامل 32 تن از سرباز گروهان سوم دسته ي دو بود در گردنه ي خان به دره سقوط کرد و يک سرباز به نام ناصر حاجياني و راننده خودرو به درجه ي رفيع شهادت نائل گرديدند و بقيه زخمي شدند و بعد به وسيله هليکوپتر از بانه به سوي سقز منتقل شدند و دو تن از دوستان نزديک خودم بنام هاي احمد غياثي و لازم جابري اصل فرهاني زخمي شدند و حال در بيمارستان بسر مي برند .

درگیری با کوموله
خاطره ديگري از کردستان: در تاريخ 18 خرداد ماه 1364 بود که از گردان قدس 1982 مستقر در آلمرده پيامي به پايگاه گرماب رسيد مبني بر اين که از پايگاه گرماب تعداد 7 تن از سربازان به گردان منتقل و به پايگاهي که بنا بود تازه افتتاح شود حرکت کنيم که خود من هم جزء 7 تن بودم . در تاريخ 20خرداد ماه 1364 سربازان تيپ نود(تيپ مخصوصي) که براي پاکسازي همان منطقه رفته بودند ناگهان با ضد انقلابيون دمکرات کوموله درگير مي شوند که تعدادي از برادران سرباز شهيد شد و به وسيله هليکوپتر منتقل شدند زيرا از قبلاً برايشان کمين کرده بودند و درگيري در حدود چهار ساعت ادامه داشت در آن تاريخ خاطره تلخي براي من و بقيه دوستانم باقي ماند .

جانبازی دوستانم
در تاريخ .... بود هنگامي که بچه ها رفته بودند پائين تپه ي هفت، بار مهمات را سوار قاطر کنند تا در موقع برگشت نزديک به تپه ها سه ناگهان قاطر بر روي مين رفته و از بين رفت و 2 تن از برادران سرباز زخمي مي شوند به نام هاي رمضان علي رحيم آبادي و حسين پور و به بيمارستان بانه منتقل مي شوند .
 خاطره ي ديگر: در تاريخ 29 خرداد ماه 1364 سرباز فتح الله بهاري بچه شمال هنگامي که بر روي تپه 2 ديدباني مي کرد ناگهان بر روي مين رفت و دو پايش قطع شد و به علت خون ريزي شديد به لقاءالله پيوست در هنگامي که بعد از يک روز از مرخصي آمده بود شهيد شدند .(روحش شاد و يادش گرامي باد. )

حزب کارگر
خاطره شيرين کشف مين: من سرباز وظيفه عبدالشهاب ميري در تاريخ 1تیر1364 هنگامي که ديده بان تپه 7 بودم و در همان روز کمک مين ياب بودم که ناگهان به اتفاق برادر مين ياب ناصر احمد پور هنگام مين يابي تپه 2 با مين مواجه شديم و آن را خنثي کرديم و فعاليتي که ضد انقلاب براي مين گذاري کرده بود به نا اميدي مبدل شد اين خاطرات را تا به امروز که روز سه شنبه تاريخ 4تیر1364 تيرماه بود يادداشت کرده ام .
در تاريخ .... که ناگهان به تامين پايگاه گرماب از سوي حزب کارگر حمله کرده که خوشبختانه از نيروهاي خودي همه سالم به پايگاهشان برگشتند و در اين عمليات از نيروهاي دشمن دو تن زخمي و يک کشته بجا گذاشت . پايگاه کوخ رستم هنگام برقرار کردن تامين سرباز وظيفه عرب کراني بر روي مين رفت و شهيد شد (روحش شاد و يادش گرامي باد) .

جان نثاران وطن
بسمه تعالي در تاريخ 12مرداد1364 صبح شنبه هنگامي که تامين مي رفت که مستقر شود سرباز وظيفه علي محمودزاده ناگهان بر روي مين رفته و جان خود را نثار وطنش کرد که همان روز من در تپه 2 مستقر بودم همراه سرباز محمود بهامين و تا ساعت 5 تامين بوديم تا بعداً آمديم به پايگاه . در تاريخ 19مرداد 1364 صبح شنبه ساعت 9 تامين و ضربت برقرار شد و در هنگامي تامين تپه ي چهار بودم در تپه 2 مين ضد نفر کار گذاشته بودند تا به شکرانه ي خدا ميني پيدا شد و خنثي شد توسط گروهبان 2 مين ياب آقاي مرتضي خنثي شد. والسلام .

ادامه دارد...
منبع: پرونده فرهنگی، مرکز اسناد ایثارگران فارس