دانشگاهی که درسش ایثار است

به گزارش نوید شاهد فارس، شهيد "نامدار عراقي" دوم فروردین سال 1339 در خانواده اي مذهبي و کشاورز واقع در جشنيان از توابع رامجرد مرودشت به دنيا آمد. دوران کودکي دبستان و راهنمايي را در همان منطقه سپري کرد و پس از آن براي ادامه تحصيل و شغل مناسب به شيراز آمد و ضمن گذراندن دوره هاي کارآموزي فني و اتمام آن در رشته قالب سازي در کارخانه مخابراتي شيراز مشغول به خدمت شد.

نشریات و مقالات حوزوی
نامدار در خانواده اي مذهبي بزرگ شده بود و به عقاید مذهبی و معنوی بسيار پايبند بود از این رو در کارخانه نيز فعاليت مذهبی داشت. برای او نشريات و مقالاتي از حوزه ي علميه ي قم ارسال مي شد. با  پيروزي انقلاب اسلامي و تشکيل ارتش 20 ميليوني به عضويت آن در آمد و براي اين که بتواند اوقات بيشتري را در خدمت انقلاب اسلامي باشد شيفت شب را در کارخانه کار مي کرد و روزهايش بعد از گذراندن آموزش نظامي جزء محافظين بانک ها در خدمت انقلاب بود.

محافظ شخصی
 همچنين محافظ آیت الله سيد علي اصغر دستغيب به او محول شده بود و  همکاري خوبي با کميته فرهنگي جهاد سازندگي مرودشت داشت و در زادگاه خود نيز انجمن اسلامي و کتاب خانه راه اندازی کرد. با شروع جنگ تحميلي عراق به ايران جز اولين گروه بسيجيان بود که داوطلبانه به جبهه اعزام شد و در شادگان دارخوئن نورد لوله اهواز و شکست محاصره سوسنگرد و هويزه شرکت کرد و مجدداً در تاريخ 7 اسفند ماه1360 تا 15 خرداد ماه 1361 عازم جبهه هاي حق عليه باطل  گرديد و در عمليات بزرگ فتح المبين و بيت المقدس شرکت کرد علاوه بر آموزش نيروي زميني در جبهه آموزش زرهي را نيز به آموخته هاي خود اضافه  نمود. نامدار جبهه را دانشگاه ایثار می دانست.


دانشگاهی که درسش ایثار است
وی در وصیت نامه خود می نویسد: اينجانب براي چندمين بار است به دانشگاهي که درسش ايثار مي باشد شرکت کرده ام اما در اين دانشگاه رفوزه شده ام. چون خداوند گلچين مي کند و خوبان را مي برد و تحصيلات نصيب من نشد و براي آخرين بار تا شايد با ريختن قطرات خونم درخت اسلام و انقلاب را آبياري کنم چون همه ما شامل آيه اناالله و انا اليه راجعون هستيم روزي به سوي خدا باز خواهيم گشت پس چه بهتر راه خونين را انتخاب کنم چرا چون ما خود را پيرو امام حسين عليه السلام مي دانيم و بايد حسين گونه باشيم بايد راهرو امام حسين عليه السلام حسين گونه زندگي کنيم و حسين گونه به شهادت برسیم.

آرپی جی زن
 او يا به عنوان آر پي جي زن يا توپ چي يا فرمانده دسته يا گروهان يا آموزش افراد جديد الورود به جبهه را با کمال خرسندي انجام مي داد و خودش را سرباز ساده امام زمان (ع) مي دانست بعد از استعفايش در کارخانجات مخابراتي در سال 1363 به عضويت رسمي سپاه پاسداران درآمد و سرانجام در 13 فروردين سال 1365 در منطقه فاو به فيض شهادت نائل گرديد و به جمع ياران سالار شهيدان کربلائي پيوست .

انتهای متن/
منبع: پرونده فرهنگی، مرکز اسناد ایثارگران فارس