آرزوی دیدار دوستان شهیدم را دارم

به گزارش نوید شاهد فارس، شهيد "علی حقيقی پور" سوم فروردین سال 1339 در استهبان دیده به جهان گشود. 7 ساله بود که راهی مدرسه شد. او روزها کار می کرد و شب ها درس می خواند تا اینکه مدرک دیپلم را با موفقیت اخذ کرد. پس از آغاز جنگ تحمیلی به جبهه رفت و سرانجام 14 بهمن ماه 1365 به شهادت رسید. پيکر پاکش در گلزار شهدای استهبان به خاک سپرده شد.

متن وصیت نامه:
بسمه تعالى - أَمْ حَسِبْتُمْ أَنْ تَدْخُلُوا الْجَنَّةَ وَلَمَّا يَعْلَمِ اللَّهُ الَّذِينَ جَاهَدُوا مِنْكُمْ وَيَعْلَمَ الصَّابِرِينَ - گمان مكنيد به بهشت داخل خواهيد شد بدون آنكه خدا امتحان كند و آنكه جهاد در راه دين كرده است و آن هايى كه درسختی ها صبر و مقاومت كنند و مقامشان را برعالمى معلوم گردانند.

خانوده و دوستان عزيز من كوچكتر از آن هستم كه بخواهم براى شماها وصيتى كنم لذا چون پيرو چهاده معصوم(ع) نيز هستيم و آنها هم وصيتنامه داشته اند به عنوان يادگارى براى بستگان و دوستان سخنى باقى مى گذارم زيرا زندگى ما كه ثمره اى براى اسلام نداشت شايد سخنانم انگيزه اى براى ره توشه صحراى محشر و شنوندگان گردد.

در جوار دوستان شهیدم
به نام الله پاسدار حرمت خون شهيدان و به نام الله يارى دهنده مستضعفان و بنام الله در هم كوبنده مستكبران با درود و سلام بر پيامبران اسلام از آدم تا خاتم محمد (ص) و با درود و سلام برامامان معصوم و با درود و سلام بريگانه منجى عالم بشريت حضرت مهدى صاحب زمان و با درود و سلام برنايب بحقش خمينى بت شكن و با سلام به شهيدان اسلام از هابيل تا كربلاى سرور شهيدان حسين (ع) و سلام برشهيدان جنگ تحميلى و با سلام بر خانواده هاى شهدا كه خداوند به آنها صبر عظيم عنايت فرمايد و سلام بر خانواده شهيد عزيز احمد فيروزى كه حق بزرگى در اين مدت به گردن ما دارد. خدایا مى دانم كه گناهانم خيلى است و بزرگ است خدايا تو هم به بزرگى خودت گناهانم را ببخش. خدايا مى دانم كه من بد اخلاق و خشن بودم ولى تو كه مهربانى به مهربانى خودت ببخش. خدايا تو كه زود راضى مى شوى اى سريع الرضا مرا ببخش. بار خدايا مرا در آن دنيا كنار دوستان شهيدم قراربده
خرم آن روز كه‌ پرواز كنم تا بر دوست ، به هواى سركويش پرو بالى بزنم

آرزوی دیدار دوستان شهیدم را دارم
دوستانى كه رفتند و من هر لحظه آرزوى ديدار آنها را دارم پس خدايا توفيق در راهت را نصيبم كن تا به آرزويم برسم و از شما خانواده عزيزم كه در طول عمر از فرمان شما سرپيچى كرده ام، شماها سختي ها تحمل كرده اى ندانسته ام مرا ببخشيد و از شما افراد خانواده بخصوص خواهران عزيز و مهربان و از برادران عزيز و پدر و مادر عزيزم طلب عفو مى كنم و از شما مى خواهم كه از كليه دوستان و آشنايان كه به نحوى با من در ارتباط بوده اند برایم طلب حلاليت بكنيد.

مسئولین به گوش باشید
اما پیام بنده به برادران ادارى و ارگان هاى انقلابى: بهتر است در مورد وظايف شرعى خود تعقل و تفكر نمايند و موظف هستند كه به پيام امام عزيز لبيك بگويند و راهى جبهه هاى نبرد شوند. سعى نكنند براى خود يك سنگر قلابى بسازند و بعد آن را نسبت به جبهه ترجيح دهند. همه ما براى اسلام و پيشبرد دين مقدس اسلامى تلاش مى كنيم اگر خداى نكرده اسلام به خطر بيفتد هيچيك سنگرهاى قلابى به داد اسلام نخواهد رسيد

قطرات خون شهيدان مانند آتش زير خاكستر است
و يك نصيحت براى افراد مفسد و سود جو دارم. فكر نكنند فعلا به مسند قدرت نشسته اند يك عده شهيد مى شوند معلول مى شوند مجروح مى شوند و آنها
بهره اش مى برند. بداند كه قطرات خون شهيدان مانند آتش زير خاكستر است كه ناگهان شعله ور خواهد شد و چنان ريشه و بنيان آنها را خواهند سوزاند كه آنچه در دراز مدت برچيده اند در كوتاه مدت به صورت دود و خاكستر باز پس دهند.

مرا دعا کنید
در خاتمه از آنهايى كه پيش خدا آبرو دارند التماس دعا دارم كه به اين بنده مخلص دعا كنند تا خداوند اين حقير سرا پا گناه غريق رحمت خويش بگرداند و برگناهان گذشته اين بنده رو سياه قلم عفو بكشد اللهم انى اسئلك توبه قبل الموت و لمغفره بعد الموت والعفو عند السان والسلام على حقيقى پور

انتهای متن/
منبع: پرونده فرهنگی، مرکز اسناد ایثارگران فارس