تحویل سال نو و حال و هوای رزمندگان در جبهه
به گزارش نوید شاهد فارس، شهيد "سيد اسماعيل حسينی" نهم خرداد سال 1339 در روستای آهنگری ديده به جهان گشود. 7 ساله بود که راهی مدرسه شد. تحصیلات خود را تا مقطع دیپلم گذراند و سپس به دانشسرا رفت. پس از فارغ التحصیلی از دانشسرا به شغل معلمی روی آورد. با آغاز جنگ تحمیلی به جبهه رفت. وی سرانجام 26 اردیبهشت سال 1365 به شهادت رسید.
متن خاطره خودنوشتِ شهيد سيد اسماعيل حسينی: رفع بلا با آیه الکرسی
بسم الله الرحمن الرحيم / 27 اسفند ماه 1364با عده ای از برادران رزمنده جهت عمليات و پاک سازی منطقه ای از مهاباد ساعت هشت صبح حرکت کرديم. مقصد رزمندگان روستاهای کوش دره و... بود که در اين عمليات دو نفر از حزب کذائی (کومله ـ دمکرات) دستگير و مقاديری مهمات جنگی از نفرات مذبور بدست آمد.
قبل از ظهر غذا، جهت رزمندگان بوسيله تويوتا با برادر يزدان برديم. بعدازظهر تقريباً ساعت 3:30 به مهاباد عزيمت نموديم و در حين بازگشت نزديک بود با ماشين تصادف کنم که در اينجا خداوند مهربان بار ديگر لطف و محبتش شامل حال حقير شده و از خطر نجات پيدا کردم. قبل از حرکت چندين دعا و آية الکرسی را تلاوت نمودم به نظر خودم بواسطه ذکر خدا بوده که خطری برای حقير پيش نيامد.
تحویل سال نو و حال و هوای رزمندگان در جبهه
روز 29 اسفند 1364 برادران رزمنده همه يکی پس از ديگری حرف از شب عيدی و تحويل سال می زدند و همگی به توافق رسيدن که عيدی بگيرند. مقدار پولی از هر نفر جمع نموده و به شهر رفتند و شيرينی و... خریدند. خلاصه سفره را با وسايل مختصری چيدند. چيزهائی که سفره ما را تزئين نموده بود کلام الله قرآن مجيد، عکس امام و چراغ دريائی بود.
در گوشه و کنار اتاق بچه ها مشغول کاری بودند ولی اکثراً تا صبح منتظر تحويل سال بیدار ماندند. بعد از تحويل سال و قرائت دعای توسل که تقريباً ساعت يک نيمه شب بود گروه گروه به اتاق ها سرکشی می کردند و فرا رسيدن سال جديد را به هم تبريک می گفتند. چيزی که نظر مرا جلب کرد دو مسئله بود: يکی هدايای مردم بود وقتی که وسايل اهدائی مردم را برای رزمندگان باز می کردم بسته ای پلاستيکی که پر از پرتقال يا سيب بود که روی آن نوشته بود هديه به رزمندگان اسلام ـ دانش آموز ابتدائی که من واقعاً متاثر و منقلب شدم. دومين مسئله نقاشی سفره شکم پرستان و سفره عيدی رزمندگان بود.
انتهای متن/
منبع: پرونده فرهنگی مرکز اسناد ایثارگران فارس
