عاشق راه شهادت
سهشنبه, ۱۷ فروردين ۱۳۹۵ ساعت ۱۲:۰۹
شهيد «عبدالحميد اولاد حسينی» در وصیت خود مینویسد: « از همهی شما چنانچه کوتاهی از حقير ديده باشيد را دارم در عزايم خودتان را ناراحت نکنيد چون خودم عاشق راه شهادت شدهام و همواره به درگاه خالق يکتا دعا میکنم که...» متن کامل وصیت این شهید بزرگوار را در نوید شاهد بخوانید.
به گزارش نوید شاهد فارس، شهيد «عبدالحميد اولاد حسينی» دوم آذر سال 1339 در ممسنی در خانواده ای مذهبی ديده به جهان گشود. او فرزند دوم خانواده بود. 7 ساله بود که راهی مدرسه شد. پس از گذراندن دوران تحصیلی با علاقهای که به شغل نظامی داشت وارد ارتش شد. سپس ازدواج کرد. با آغاز جنگ تحمیلی راهی جبهه جنگ شد. سال 1361 از ناحيه نخاع مجروح شد. پس از بهبودی نسبی مجدد راهی جبهه شد و سال 1364 شيميايی شد. وی پس از 20 سال تحمل درد ناشی از مجروحیت 18 فروردین سال 1384 به شهادت رسید.
متن وصیت:
بسم الله الرحمن الرحيم با سلام و درود فراوان به پيشگاه مقدس مولا صاحب الزمان(عج) و به رهبر کبير و بزرگوار بنيان گذار جمهوری اسلامی ايران پير جماران پدر مستضعفان اميد محرومان جهان و يار و ياور همه رزمندگان امام خمينی عزيز و بهتر از جانم.
متن وصیت:
بسم الله الرحمن الرحيم با سلام و درود فراوان به پيشگاه مقدس مولا صاحب الزمان(عج) و به رهبر کبير و بزرگوار بنيان گذار جمهوری اسلامی ايران پير جماران پدر مستضعفان اميد محرومان جهان و يار و ياور همه رزمندگان امام خمينی عزيز و بهتر از جانم.
اينجانب عبدالحميد اولاد حسينی مورخ 19 آبان 1362 وصيت خود را به شرح ذيل اعلام و مینگارم اميد است پس از اين که به فيض مقام والای شهادت پس از حال که مدت دو سال و اندی است که مجروح گرديدهام از خالق يکتا و مهربان خويش عاجزانه تقاضا دارم که به اين مقام بيافزايد و بنده حقير شرمنده را که از دوستان شهيدم جا ماندهام برساند.
1ـ از همسرم عزيز و مهربانم خواهش میکنم که اولاً در عزايم خويشتن داری کنی و همانگونه که تاکنون حجاب خويش را به نحوه عالی حفظ نموده و به طاعت الهی مشغول میشود بعد از من هم همچنان ادامه دهد و مراتب حجاب خويش و اطاعت از امر الهی و اوامر رهبر مهربانم باشد که امر امام خمينی با دستور اوليای الهی هيچگونه تفاوتی ندارد هميشه و در همه حال آماده و گوش به فرمان از دستورات ايشان باشيد که اجری عظيم دارد در همه حال فرزندانم را به آداب اسلامی تربيت کن. همسر مهربانم بيشتر شما را مورد خطاب قرار میدهم چون از شما به جز پاکی و صداقت و مهربانی و گذشت در زندگی چيز ديگری نديدم و عاجزانه تقاضا دارم که حلالم کنی زيرا که برايم زحمات بسياری کشيدی.
همسر بزرگوارم به فرزندانم که هم اکنون کودک و خردسال هستند نماز خواندن و آداب اسلامی بياموز و نگذار که به انحراف و راههای بد کشيده شوند و طوری آنها را بزرگ کن که هميشه مدافع کشور عزيزمان و دين اسلام و در خدمت مردم و فاميل باشند و در اجرای امر رهبر محبوبمان آماده باشند تا آنجا که برايت مقدور است برای تحصيل و درس خواندن فرزندان کوشا باش و وقتی که انشاءالله بزرگ شدند وقت ازدواجشان آنها را با خانوادههای مؤمن و انقلابی تشويق و يا با خانوادههای فاميلهای خودمان تلاش کن به افراد فقير و تهيدست کمک نمایید و به خانوادههايی که فرزندان يتيم و بیسرپرست دارند دلنوازی و ياری دهيد که خداوند از اين کار بسيار خشنود میگردد اگر کسي خدای ناکرده از من ناراحتی و رنجشی ديده تا آنجا که میتوانی از آنها دلجویی کن از کسانی که در زمان مجروح بودنم برايم زحمتي کشيدهاند تشکر و قدردانی کن
همسرم هميشه پيرو حضرت فاطمه زهرا عليه السلام باش در آخر برايم دعا کنيد و از خداوند مهربان بخواهيد که مرا با مولايم امام حسين عليه السلام مشهور گرداند.
از پدر و مادر و خواهر و برادرانم خداحافظی میکنم و تقاضای بخشش را از همهی شما چنانچه کوتاهی از حقير ديده باشيد را دارم در عزايم خودتان را ناراحت نکنيد چون خودم عاشق راه شهادت شدهام و همواره به درگاه خالق يکتا دعا میکنم که مرا به مقام والای شهادت برساند همه شما را به خداوند میسپارم موفق و پيروز باشيد. خداحافظ عبدالحميد اولاد حسينی. والسلام.
انتهای متن/
نظر شما